Woelige (ge-)tijden
Eerst even lekker douchen, eindelijk! Daarna weer een paar bammetjes klaarmaken met jam en kaas voor onderweg. Om half negen de sleutel in de office achter gelaten om tijd genoeg te hebben voor de trip naar Wolfville. Via de ‘8’ eerst naar Annapolis en daarna door over de 101. Daarna richting Margaretsville over de 221. Bezoek gebracht aan Harbourville, een gehucht aan de haven met alleen een café en vislucht. Op dit tijdstip van de ochtend lagen de meeste boten netjes in het water: de vloed is om 12:00 en nu is het nog 10:30.
Na een afkorting over een grindweg (je wilt toch niet alleen maar mooie wegen?) terug naar de 221 en door naar Cape Split. En een sanitaire stop: dus niet in het PP. De wc’s hier zijn bezet door vele vliegen, gatsie! Één van de weinig plekken die blijkbaar niet schoon wordt gehouden in het anders goed onderhouden Canada. Dan maar in Cape Split sanitair relaxen…
Terug richting Wolfville. Bij Scotts Bay zagen we een aantal Bald Eagles. Dus de auto aan de kant en met verrekijker en fototoestel de vogels geobserveerd. Aangezien we toch in de buurt waren van Blomidon PP zijn we daar naartoe gegaan. Even op het strand geweest. Daarna de hikes bekeken en voor een combinatie van 2 gegaan: de Borden Brook en de Jodrey. Een erg afwisselende trail in totaal en de moeite zeker waard. Op de weg terug 2 Denen (broer en zus) meegenomen naar Canning, ze hadden gegokt dat iemand hun wel mee zouden nemen naar de AirBnB naast de kerk en dat is dus gelukt. In Canning direct maar weer inkopen gedaan. We kamen tot de ontdekking dat onze ‘actuele’ boodschappen nog voor een groot deel in de koelkast van het Keji PP liggen! ’s Avonds pizza met een biertje genomen. Toch nog een duf gevoel na de 270 auto kilometers van vandaag en de trail. Vroeg in het nest gedoken.
De volgende dag na een lekker ontbijt met lokale jam en brood op weg naar Grand Pre. Onderweg meerdere wijngaarden gezien. Aangekomen bij de Grand Pre National Historic Site even rondgelopen bij de oever van Evangeline Beach. Hier de getijden (het werd vloed) in het Minas Basin bekeken.
Daarna verder door naar de Blue Beach Fossil Museum te Hantsport geweest. Bij aankomst werden we vriendelijk onthaald door eigenaar Chris, een must voor een ieder die in geschiedenis gelooft (en wie is dat niet) en fossielen in het bijzonder. In een grote schuur vol met fossielen gaf Chris uitleg over de ‘findings’ op de beach achter zijn woning. Dit blijkt een grote slenk te zijn geweest tussen de Amerikaanse en Europese plaat, waarin vele dieren/vissen zijn overleden. De oudste fossielen hier die loopbewegingen gingen maken zijn de oudste ter wereld en zijn uniek. Het is dan ook vreemd dat hij zo alleen staat met zijn werk. Kan alleen maar zeggen: gaat dit zien. Na een vriendelijk afscheid na 1½ uur uitleg en een mooie donatie van ons zijn we verder gegaan naar Lumsden Pond PP. Dit blijkt een klein parkje te zijn aan een meer. Hier ganzen balancerend op 1 poot gezien, lekker genietend van het weer (17 C, blauwe luchten). De tocht vervolgt met de auto rondom het meer.
Daarna weer terug naar Wolfville voor de Dyke trail, een groot deel door mensenhanden gegraven en opgehoogd. Deze trail aan de rechterkant van de oever gelopen. Door de lengte van deze trail en de bijhorende tijd die je er langs loopt kun je de getijde goed zien. In ons geval was het grotendeels eb. In een waterbassin o.a. meeuwen en aalscholvers gezien en onderweg tussen de grote stenen ook een marterachtige nieuwsgierig zien doen, geinig! Tevens fish eagles en reigers. Langs de modderige (want eb) oever teruggelopen via de dijk en door het centrum in naar Paddy’s pub voor een lekker diner met Acadian white wine (pinot grigio), ook lekker! Bij het hotel aangekomen doorgelopen de bezienswaardige tuinen in: vele hosta’s, rodondendrons etc. gezien. En door naar de kamer voor de gebruikelijke rituelen: foto’s backuppen, foto’s bekijken, de dag van vandaag noteren en overleggen hoe we de komende dag/dagen gaan doorbrengen.
Foto’s:
